Ik kijk de juf verschikt aan.
'Ja, jij, hierkomen', gaat ze kwaad verder.
Ik pak mij rekenboek en loop schoorvoetend tussen de tafeltjes door naar voren. Met een klap smijt de juf een schriftje voor mij neus.
'Wat ben jij een dom uilskuiken', bijt ze me toe. 'Kan jij nou helemaal niets? Waar moet dit eindigen?', vraagt ze met een blik van walging.
Ik durf haar niet te kijken. Met het hoofd gebogen, kijk ik juffrouw Bakker angstig aan.
'Kijk me aan, als ik tegen je praat!', schreeuwt ze. 'Wat ga je hier nu aan doen?', vraagt ze.
'Ik weet het niet juf', zeg ik.
'Dat dacht ik al. Wat weet jij nu eigenlijk wel?', vraagt ze.
'Waar zit je aan te denken?', vraagt mijn vrouw.
'Oooh, niets, gewoon aan die goede oude tijd. Die tijd die nooit meer terugkomt', zeg ik en schenk nog eens een kopje koffie in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten