Gaza

In tegenstelling tot de onderwerpen waarover ik tot nu toe mijn gedachten heb laten gaan, nu een thema van een andere orde.


In Gaza vindt een massaslachting plaats; oorlogsmisdaden gepleegd door Israël, maar ook door Hamas. De propaganda oorlog doet daar nog een schep bovenop, want berichtgeving is tegenstrijdig en men struikelt over elkaar om de ander te beschuldigen.
Het aantal doden aan Palestijnse kant is enorm. Aan Israëlische kant telt men minder slachtoffers. Je kan je afvragen of dit nu erg relevant is, elk slachtoffer is er een te veel.
Hamas heeft er nog een geheim van gemaakt de staat Israël te willen vernietigen en ook Israël heeft er nooit erg moeilijk over gedaan om te verklaren dat Hamas uitgeroeid diende te worden. Carolien Roelants schreef voor NRC een meer dan lezenswaardig artikel; met de veelzeggende titel ‘Zo veel geweld om zo’n klein stukje grond.’

Inderdaad een bijzonder klein stukje grond, amper groter dan Texel en dat als sinds de oudheid in het centrum van de belangstelling staat. Roelants gaat in haar artikel terug tot de stichting van de staat Israël. Wellicht is dit te kort om het conflict in het Midden Oosten te verklaren? Netanyahu, de premier van Israël voorspelde een lange strijd. Menigeen refereerde hierna na de eindtijd; naar de Filistijnen het volk dat ook in Genesis wordt genoemd. Zo was Goliath, uit het verhaal met David een Filistijn en ook Delilah, de vrouw die Samson wist te verleiden was een Filistijnse. De Filistijnen waren de aartsvijanden van het volk Israël, een volk dat in de kuststreek woonde, een zeevarend volk dat naar de overlevering zegt afkomstig zou zijn van Kreta. Ook de farao’s uit het oude Egypte konden het niet echt vinden met deze indringers. Bijzonder is dat ook de huidige machthebbers in Caïro niet veel op hebben met de Palestijnen. Anderen geven, mogelijk ook terecht, aan dat in de loop der eeuwen er nog weinig indo Europees is aan de Palestijnen, dat het veel meer een Israëlisch – Arabisch conflict is. Ook die kan je overigens weer niet over een kam scheren. Al moet ook weer gesteld worden dat de mening van een regering niet gelijk is aan de opvattingen van de straat.


Nu kan je hier van alles van vinden, maar het feit is dat sommigen, struin gewoon het internet af, geloven in deze geschiedenis. Er zijn Israëliërs die zich richten op een groot Israëlische staat, gebaseerd om het gebied van de Joodse stammen die ooit dit gebied bevolkt hebben. Ook aan Palestijnse kant zijn er mensen die met diezelfde geschiedenis in de hand zeggen recht te hebben op het zelfde gebied. Net als David en Goliath staan zij beide nog steeds tegenover elkaar.

De wereld, de Verenigde Naties heeft in al haar wijsheid altijd gestreefd naar een twee staten oplossing voor dit conflict. Wat logischer wijs zijn het twee volkeren. Twee volkeren die echter aanspraak maken op het zelfde gebied. De geschiedenis bezien vanaf het moment dat de staat Israël is ontstaan is een wat beperkt uitgangspunt. Wel is het zo dat overal ter wereld waar de mens op een landkaart lijnen heeft getrokken en bepaald dat er vanaf dat moment een nieuw land zou ontstaan, ontstaan problemen. Voorbeelden te over. Als wij nu een proberen af te wijken van de gebaande paden en vanuit een andere invalshoek naar dit probleem kijken, dan zou de oplossing wel eens kunnen liggen in één staat, een op democratische leest geschoeide staat waarin Israeliers en Palestijnen naast elkaar kunnen wonen, samen één regering hebben. Dit land kan het gebied omvatten van de oude Joodse stammen, maar kan ook recht doen aan het leefgebied van de Palestijnen.

Soms moet je buiten de kader denken om tot een oplossing te komen.