Egoïsme

Soms zijn er van die dagen dat ik heel verdrietig wordt.Verdrietig om zo veel egoïsme. Als mensen nu iets roepen omdat men gewoon niet beter weet oké, maar als het egoïsme omgeven wordt door echte non argumenten, als men er werkelijk van alles bij haalt om het eigen egoïsme ter verbergen, dan word ik daar niet eens meer boos over. Daar word ik echt verdrietig van. Ik heb het dan over de nieuwe Donorwet. De onzin die op social media over ons heel gerold wordt. De diep paranoïde reacties, alsof de overheid onze lichamen zou kapen, het is bizar. In een echt oprecht serieuze reactie wordt hier dan aan toegevoegd dat in de huidige regering nog fatsoenlijke mensen zitten. Mensen die nog wel te vertrouwen zijn, maar stel dat er ook iemand als Trump komt.... volgt er dan uiterst serieus.

Nu heb ik ook zo mijn bedenkingen bij Trump maar de man zie ik nog geen lijken stelen. Ik kan mij goed voorstellen dat mensen om principiële redenen geen donor willen zijn. Waarom dan staat er in de Bijbel, Openbaringen 21, 1-8 God maakt alle dingen nieuw? Waarom zou God artsen in staat stellen om ons überhaupt te genezen en als dit niet lukt om zoiets als een transplantatie mogelijk te maken. Iets anders dat mij verbaasd is dat mensen aangeven dat met deze nieuwe wet je geen nee meer kan zeggen. Het geen er veranderd, is dat je voorheen geen donor was, tenzij je dit had aangegeven. Met de nieuwe wet zou je donor zijn, mist te hebt aangegeven dit niet te willen. Het onderscheid zit 'm er in dat je er voorheen gewoon niet over na hoefde te denken en dat je nu er wel over na moet denken. Je moet er over nadenken en je doet er goed aan het met je naasten te bespreken. Je moet er samen over nadenken. Misschien is dat nadenken wel de grootste bottleneck in die hele wet, want nadenken dat doen wij niet zo graag en dat is pas werkelijk beangstigend.