woensdag 16 september 2015

Overzee

Het beeld van de verdronken peuter op een strand in Turkije schokte de hele wereld. Het jongentje was al vier jaar met zijn ouders onderweg. Op weg naar de vrijheid, op weg naar Canada. Dagelijks wagen honderden mensen, in gammele bootjes de overtocht richting het gedroomde Europa. Een Europa dat in het geheel niet op deze mensen zit te wachten. De vreemdelingenhaat is salonfähig, alsof mij sinds de jaren veertig van de vorige eeuw niets hebben geleerd. Volgens een aantal Nederlandse parlementariërs zitten er in al die gammele bootjes terroristen die uit zijn op het vernietigen van onze Christelijke tradities. Het jongenje van 3, dat aanspoelde op het strand bij Bodrum, weliswaar niet maar als dit jochie het had overleefd, je weet maar nooit. De Islam is een achterhaalde ideologie en dit jochie, als hij later groot is ...

Dit jongentje, het zoontje van een kapper uit Kobani werd niet groot. Dit jongentje moest vluchten uit oorlogsgebied. Dit jongentje vond echt voetballen leuker dan met een bomgordel mensen de dood in jagen. Was IS ook beweerd, wat de rechtse kerk ook vind, dit jongentje en veel mensen die de dood vinden in de Middellandse zee, dat zijn geen terroristen op weg naar Europa om dood en vernieling te zaaien.

Laat sprak ik een oude bekende. Hij vertelde over een centrum voor vluchtelingenopvang. Hij was er laatst eens heen gereden en was daar eens gaan kijken. Hij wilde zich zelf een beeld vormen.
"Die mannen, want het zijn alleen maar mannen, dat zijn geen vluchtelingen. Dat zijn
hoogopgeleide kerels, die uit zijn op ons werk. Dat zijn profiteurs die uit zijn op ons geld. Wat
vind jij?"


Als ik zie wat IS doet met het historisch erfgoed, wat zij doen met geleerden, mensen die een ander geluid laten horen dat wat IS naar buiten brengt, dan zou je moeten snappen dat juist mensen die gestudeerd hebben, mensen met een goede opleiding, het gebied willen verlaten.
Ik zat mij af te vragen hoe het voor mij zou zijn als ik, gedwongen door oorlogsgeweld, gerichte agressie tegen een bepaalde bevolkingsgroep, erg makkelijk huis en haard zou verlaten. Of ik heel eenvoudig op weg zou gaan, op de vlucht en of ik zo maar in een overvolle, gammele boot, waarvoor ik overigens veel geld hebt betaald zou stappen op weg naar het beloofde land. Ik geloof het niet. Je bent in mijn beleving al over veel grenzen heen, als je besluit je ouders, je familie, je vrienden te verlaten, op weg naar iets waarvan je alleen weet dat het bestaat.

In de top van IS zitten een aantal hoge militairen die nog diende onder Saddam. Saddam was de rode lap van George Bush. Onder het mom van het bezit van massavernietigingswapens werd Irak binnen gevallen. Nu was Saddam natuurlijk ook niet een hele frisse jongen en ook Assad is niet bepaald iemand van een schoon blazoen. Assad en Saddam waren wel en dat is nog niet zo lang geleden bondgenoten van het westen. Wij schreeuwen moord en brand dat wij hier zoveel vluchtelingen moeten opvangen en dat de Arabische buurlanden van Syrië en Irak niets doen, maar de staatshoofden in deze landen behoren nog steeds tot onze bondgenoten. Wij leggen ze geen strobreedte in de weg, omdat onze olie daar vandaan komt. In een van die landen die weigert vluchtelingen op te vangen, wordt binnen niet al te lange tijd het WK voetbal georganiseerd. Wij spreken allemaal onze schande uit, maar straks worden de kijkcijfers weer gebroken. Dat vluchtelingen via Libië zo makkelijk in bootjes richting Europa kunnen komen, komt omdat het land in verval is geraakt na het verdrijven van Kaddafi. Nu was ook dat geen frisse jongen, maar ook daar hebben wij militair danig bijgedragen aan het in een storten van dit land.

Wij creëren onze eigen puinhoop. Nu moet Europa, in gemeenschappelijkheid komen tot een oplossing van het 'vluchtelingenprobleem'. In de zoektocht naar de oplossing, in de wijze waarop  de verschillende landen reageren, blijkt wel dat één Europa niet bestaat. Europa was geen eenheid en is geen eenheid. Europa is te groot om tot eenduidige oplossingen te komen. De hartelozen lijken tegenover de hersenlozen te staan. De vluchtelingen zijn geen probleem maar een symptoom. Zij zijn een symptoom van een wereld die zich zelf steeds verder kwijt is. De oplossing van dit symptoom ligt niet in mijn woonplaats, of in Nederland. De oplossing van dit symptoom ligt niet in Europa. Het probleem is dat wij streven naar globalisering, maar situaties die werkelijk een wereldwijde oplossing vragen niet met z'n allen willen oplossing. Wij willen de lusten, maar niet de lasten. De oplossing voor dit probleem ligt op de lange termijn niet in de opvang van vluchtelingen, maar in de aanpak van de problemen in de landen waar deze mensen vandaan komen. Bezuinigen op ontwikkelings-samenwerking, maar wel geld uitgeven aan de opvang van vluchtelingen. Het onderhouden van warme contacten met staatshoofden uit Koeweit, Qatar en Saoedi Arabië, maar het vreemd vinden dat deze landen geen vluchtelingen willen opvangen. Dit schets wel de dubbele houding die onze volksvertegenwoordigers hebben op dit gebied. Zij zijn echter niet de enige, geen enkel land komt met een oplossing van dit probleem. Na de financiële crisis volgt het failliet van de mensheid. De oplossing is niet eenvoudig en vraagt om een radiaal andere visie op onze wereld en op de mensheid. De oplossing vraagt een werkelijk, belangenvrije, humane kijk op ons wereld. Dat lijkt mij een uitdaging!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Less is more

Zo'n beetje elk bedrijf in ons land heeft vacatures. Dat is op zich geen opzienbarend nieuws, maar wat bijzonder is, is dat er meer vaca...